Λυσσαρίδης, Βάσος

(Λεύκαρα Κύπρου 1920 –). Κύπριος πολιτικός. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και κατά τη διάρκεια των σπουδών του άρχισε να αναπτύσσει πολιτική δράση ως πρόεδρος της Πανσπουδαστικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα. Πρωτοστάτησε στις εκδηλώσεις για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, ενώ αργότερα συμμετείχε και στον αντιδικτατορικό αγώνα της Ελλάδας· η δράση του αυτή μάλιστα οδήγησε σε απόπειρα δολοφονίας εναντίον του το 1974, κατά την οποία σκοτώθηκε ο Δώρος Λοΐζου. Νωρίτερα, μετά το τέλος των σπουδών, είχε επιστρέψει στην Κύπρο και συμμετείχε στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ την περίοδο 1955-59. Στη διάσκεψη του Λονδίνου για το Κυπριακό ζήτημα αντιτάχθηκε στις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου. Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 1960 με το Πατριωτικό Μέτωπο και επανεξελέγη σε όλες τις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Το 1969 ίδρυσε το σοσιαλιστικό κόμμα ΕΔΕΚ, στο οποίο ήταν πρόεδρος έως και το 2000, έτος μετεξέλιξής του σε Κίνημα Σοσιαλδημοκρατών (ΚΙΣΟΣ). Για ένα έτος διετέλεσε πρόεδρος του νέου κόμματος και έκτοτε ονομάστηκε ισόβιος επίτιμος πρόεδρος. Την περίοδο 1985-91 ήταν πρόεδρος της κυπριακής βουλής. Κατά τη διάρκεια της πολιτικής σταδιοδρομίας του, υπήρξε επίσης αντιπρόεδρος της Οργάνωσης Αφρικανοασιατικής Αλληλεγγύης, γενικός γραμματέας της οργάνωσης Αλληλεγγύη στους λαούς της Νότιας Αφρικής, η οποία είχε στόχο τον τερματισμό του απαρτχάιντ (φυλετικές διακρίσεις) και την απελευθέρωση του Νέλσον Μαντέλα, καθώς και πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Ιπποκράτης και του Παγκύπριου Ιατρικού Συλλόγου.